کاربرد لوله پلی اتیلن در دریا
لوله های پلی اتیلن انتخاب مناسبی برای کاربردهای دریایی می باشند. به طور کلی دوام و مقاومت بالا به همراه روش های ابداعی و مقرون به صرفه نصب، که عملیات را تسهیل کرده اند، دلایل قانع کننده ای جهت استفاده از این لوله ها برای سیستم های تخلیه سیال، ساختارهای آبگیری از دریا، عبور دادن آبهای آشامیدنی و بهداشتی از بستر و کاربردهای موقت دیگر در دریا می باشند.
سیستم جوشکاری قابل اعتماد لب به لب برای اتصال قطعه لوله های پلی اتیلنی به هم، که با دسترسی به دامنه وسیعی از اتصالات مکانیکی تکمیل می گردد، دست مهندس طراح را برای انتخاب یک سیستم اتصال بدون نشت باز می گذارد. این سیستم اتصال همچنین امکان نصب مقرون به صرفه طول های بلندی از خط لوله با روش شناور سازی و فروبری را داده و علاوه بر این، در مواردی همچون خطوط لوله موقت شناور روی سطح آب و نصب بر روی زمینهای باتلاقی استفاده می گردد.
نحوه نصب خط لوله پلی اتیلن در محیط دریا
پرکاربردترین روش نصب خطوط لوله پلی اتیلن در بستر دریا موسوم به شناورسازی و جاگذاری در بستر آب میباشد.
این روش در بیشتر پروژههای نصب در دریا استفاده شده و شامل هفت مرحله زیر میباشد:
- انتخاب محل مناسب برای مراحل ساخت، اتصال و به آب اندازی لوله
- تدارک منطقه ای جهت انتقال لوله از زمین به دریا و در صورت لزوم بستر سازی برای لوله زیر دریا
- اتصال قطعات لوله به هم و تبدیل آنها به یک طول پیوسته
- نصب وزنههای تعادل (این مرحله ممکن است همراه مرحله بعدی انجام شود)
- به آب اندازی خط لوله
- غوطه ور ساختن لوله در محل مشخص شده
- اتمام انتقال از زمین به بستر دریا
در هنگام استفاده لوله های پلی اتیلن در دریا برای آنها مسائلی همچون امکان تحت فشار بودن، جرم گرفتگی لوله، تخلیه هوا، در معرض امواج و جریانات دریایی بودن مطرح بوده که در هنگام طراحی و نصب باید مدنظر قرار گیرند. همچنین این لوله به تمرکز تنش بسیار حساس می باشد، بنابراین باید در نصب آنها دقت کافی صورت گیرد.