شناخت و مقایسه انواع لوله‏ های پلاستیکی
زمان مطالعه: ۱۲ دقیقه

شناخت و مقایسه انواع لوله‏ های پلاستیکی

با توجه به استفاده روز افزون ازلوله های پلاستیکی در تأسیسات صنعتی و ساختمان‏ ها و تولید و توزیع انواع مختلف لوله‏ های پلاستیکی با نام‏ ها و جنس ‏های متفاوت به موازات توسعه صنعت پتروشیمی، انتخاب و خرید بهترین و مناسب ترین نوع لوله‏ ی پلاستیکی برای یک کاربرد خاص آسان نیست و نیازمند مطالعه و شناخت انواع رایج این لوله‏ ها است.

در این مجموعه تمامی مزایا و معایب لوله‏ های پلاستیکی بیان شده و خواننده با معمول‏ ترین انواع لوله ‏های پلاستیکی مصرفی در صنعت تأسیسات و موارد کاربردشان آشنا می‏شود. استفاده از لوله‏ های پلاستیکی در تأسیسات به اواسط دهه ‏ی ۱۹۳۰ میلادی برمی‏گردد. در آن زمان برای اولین بار آلمان‏ ها از لوله‏ های پلاستیکی برای سیستم ‏های تخلیه فاضلاب استفاده کردند. بعدها شناخت هر چه بیشتر معایب و نقاط ضعف لوله‏ های فلزی باعث شد تا لوله‏ های پلاستیکی به مرور زمان و در بسیاری موارد جایگزین لوله ‏های فلزی شوند. از مهمترین معایب لوله‏ های فلزی می‏توان به خوردگی، رسوب‏ گیری سطوح داخلی، وزن زیاد، حمل و نقل و نصب مشکل آن‏ها (در مقایسه با لوله‏ های پلاستیکی) اشاره کرد. لوله ‏های پلاستیکی نیز اگرچه دارای معایب و مشکلات خاص خود هستند اما انواع خاصی از آن‏ها برای کاربردهای خاصی مناسب‏ ترین گزینه هستند و همچنین با توجه به پیشرفت های روز‏افزون در دانش و فن ‏آوری صنایع پتروشیمی و علوم مهندسی پلیمر روش هایی برای مقاوم‎ سازی و کیفیت بخشی به لوله‏ های پلاستیکی و برطرف‏ ساختن نقص هایشان ابداع شده که بسیار موثر بوده‏ و در حال حاضرهم تحقیقات زیادی در این زمینه و همچنین تولید پلاستیک‏ ها و پلیمرهای جدید به ویژه پلیمرهای کامپوزیتی برای تولید لوله ‏های صنعتی در حال انجام است. پلاستیک‏ ها مواد دست ‏ساز بشر هستند که پایه ‏ی اصلی آن‏ها پلیمرهای آلی می‏باشد و از تنوع زیادی برخوردارند. اصولاً پلاستیک‏ ها را براساس عملکردشان در برابر حرارت به دو دسته کلی تقسیم ‏بندی می‏کنند که عبارتند از:

۱- ترموپلاستیک ‏ها (Thermoplastics)
۲- ترموست ‏ها (Thermosets)

بطور کلی ترموپلاستیک ‏ها در درجه حرارت معمولی محیط جامد بوده و با افزایش درجه حرارت نرم و شکل‏ پذیر می‏شوند. می‏توان آنها را با اعمال حرارت تغییر شکل داد و مجدداً به شکل اولیه بازگرداند غالب مواد بکار رونده در ساخت لوله‏ های پلاستیکی از نوع ترموپلاستیک‏ ها هستند که از جمله می‏توان به پلی ‏پروپیلن (p.p)، پی ‏وی ‏سی (PVC) یا پلی ‏اتیلن (PE) اشاره کرد. اما ترموست‏ ها مواد نسبتاً تردی هستند. بطوریکه به راحتی نمی‏توان آن‏ها را حتی با اعمال حرارت تغییر شکل داد. آن‏ها یکبار برای همیشه شکل داده می‏شوند و شکل تغییرناپذیر و ثابت خود را حفظ می‏کنند.

خواص لوله‏ های پلاستیکی

انتخاب ماده‏ ی مناسب برای ساخت لوله ‏ها به سیال منتقل شونده و مشخصه‏ های سرویس و شرایط کاری سیستم بستگی دارد. بسته به نوع پلاستیک ‏ها ممکن است برخی از خصوصیات پلاستیک‏ ها برای سیستم و تأسیسات مورد نظر ما مطلوب و برخی نیز نامطلوب باشند.

به هر حال برخی از ویژگی های نامطلوب را می‏توان از طریق طراحی و نصب اصولی کاهش داد یا حذف کرد اما آنچه مسلم است انتخاب جنس مناسب لوله برای کاربردهای گوناگون نیازمند داشتن دانش کافی درباره‏ ی خواص، مزایا و معایب انواع لوله‏ های پلاستیکی است. در ادامه به بررسی مهمترین خصوصیات و ویژگی‏ های لوله‏ های پلاستیکی می‏پردازیم.

مقاومت در برابر سایش و خوردگی

بطور کلی لوله‏ های پلاستیکی از مقاومت زیادی در برابر انواع اسیدها، محلول‏ های نمکی، مایعات و گازهای خورنده برخوردارند. در مورد سایش (erosion) میزان مقاومت لوله‏ های پلاستیکی به نوع سیال منتقل شونده از داخل لوله و شرایط سرویس و سیستم بستگی دارد. میزان مقاومت به خوردگی لوله‏ های پلاستیکی با افزایش غلظت برخی از مواد شیمیایی خاص تغییر می‏کند. به عنوان مثال لوله ‏های پلی‏ اتیلن می‏تواند اسید سولفوریک ۷۰ درصد را در (°C 23 °(F 73 انتقال دهد در حالیکه برای انتقال اسیدسولفوریک ۹۵ درصد مناسب نمی‏باشد. درجه حرارت نیز عامل مهم و تعیین کننده ای برای مقاومت لوله‏ های پلاستیکی در برابر خوردگی است. برای مثال برخی از لوله ‏های پلی ‏اتیلن که برای انتقال گازهای حاوی اکسیدهای نیتروژن در °C23 مناسب می‏باشند نباید برای انتقال این گازها در °C50 مورد استفاده قرار گیرند. فرمولاسیون خاص یک ماده ‏ی پلاستیکی مشخص نیز می‏تواند عاملی در تعیین میزان مقاومت کلی ماده در برابر مواد شیمیایی خورنده و میزان غلظت آن‏ها باشد.

صافی جداره‏ ی داخلی

لوله‏ های پلاستیکی جداره‏ های داخلی فوق‏ العاده صافی را دارند که باعث جلوگیری از تجمع هر نوع رسوب بر روی جداره‏ های داخلی ‏شان میشود و بنابراین بروز مشکل گرفتگی و انسداد به واسطه‏ ی کاهش تدریجی قطر داخلی در اثر تجمع رسوبات در مورد لوله ‏های پلاستیکی منتفی می‏گردد. در حالیکه لوله ‏های فلزی به مرور زمان در اثر خوردگی از بین رفته و در اثر تجمع رسوبات بر روی سطوح داخلی‏شان افت فشارهای اصطکاکی در آن‏ها زیاد شده و در نتیجه ظرفیت آن‏ها برای انتقال سیالات کاهش خواهد یافت.

خواص حرارتی

بطور کلی قابلیت هدایت حرارتی لوله‏ های پلاستیکی نسبت به دیگر لوله ‏ها پائین‏ تر است که در نتیجه تلفات حرارتی یا بالعکس جذب حرارت از طریق جداره این لوله ‏هابه حداقل ممکن (در مقایسه با دیگر لوله‏ ها) می‏رسد. این خصوصیت لوله‏ های پلاستیکی در مواردی که از این لوله ‏ها برای سیستم ‏های فاضلاب استفاده گردد یک مزیت به حساب می ‏آیند چرا که از ته ‏نشین شدن مواد چرب همراه فاضلاب در لوله‏ ها و کاهش نرخ تخلیه جلوگیری به عمل می‏ آید نرخ انبساط حرارتی لوله‏ های پلاستیکی در مقایسه با دیگر لوله‏ ها بالاتر است و این نکته را باید به هنگام طراحی تأسیساتی که دارای نوسانات زیاد درجه حرارت می‏باشند، مدنظر داشته باشیم. برای مثال ضریب انبساط حرارتی P.V.C نوع I(/ C°۶- ۱۰×۵۰ تا ۶۳) پنج برابر فولاد (/C°۶- ۱۰× ۱۲) است. به همین دلیل تعداد بست ‏ها و نگه‏دارنده‏ های مورد نیاز جهت نصب لوله ‎‏های پلاستیکی در مقایسه با لوله‏ های فلزی به مراتب بیشتر بوده و در فواصل کمتری نسبت به یکدیگر (در مقایسه با لوله‏ های فولادی) باید نصب گردند. به همین علت در صورتیکه لوله‏ های پلاستیکی بدرستی مهربندی نشوند به هنگام نوسانات زیاد حرارتی مستعد پیچ و تاب خوردگی (Snaking) خواهند بود. لوله‏ های پلاستیکی وقتی در معرض درجه حرارت بالا قرار گیرند نرم می‏شوند و به همین دلیل باید از عبور دادن این لوله ‏ها از نقاط خیلی گرم یا از مجاورت وسایلی که حرارت بالایی تولید می‏کنند خودداری کرد. حد بالای تحمل درجه حرارت در لوله‏ های پلاستیکی بسته به جنس و نوعشان از °C50 تا حداکثر °C150 متغیر است.

مشخصه‏ های الکتریکی

بطور کلی پلاستیک ها هادی جریان الکتریسیته نیستند و به همین دلیل هیچگاه در معرض خوردگی‏ های گالوانیکی و الکتروشیمیایی قرار نمی‏گیرند. همان طور که می‏دانید بروز پدیده‏ ی خوردگی گالوانیک در لوله‏ های فلزی مدفون در زیر خاک یکی از مهمترین دلایل آسیب دیدن و از بین رفتن تدریجی این لوله‏ هاست.

بیشتر بخوانید !
انواع گریدهای پلی‌پروپیلن

لوله‏ های پلاستیکی بسیار سبک‏تر از لوله‏ های فولادی، آزبستی، بتنی و سیمانی هستند و از نظر چگالی در محدوده‏ی ۹/۰ تا ۳cm/gr2 (بسته به نوع و فرمولاسیون) قرار دارند. سبکی لوله‏ های پلاستیکی مزیت ‏های زیادی را برای این نوع لوله ها به ارمغان آورده است. از جمله آن که هزینه ‏های حمل و نقل و نصب آن‏ها به مراتب کمتر شده و حمل و نقل آن‏ها به آسانی و با سرعت بیشتری در مقایسه با دیگر لوله‏ ها انجام میشود.بیشتر لوله‏ های پلاستیکی به راحتی با دست نصب می‏شوند و در بیشتر موارد نیاز به ماشین آلات و ابزار خاصی ندارند.

خواص مکانیکی

آنچه مسلم است پلاستیک ‏ها مقاومت مکانیکی فلزها را ندارند اما از قابلیت انعطاف بالاتری برخوردارند. مقاومت پلاستیک ‏ها در برابر نیروهای کششی بیش از حد لازم می‏باشد. با افزایش درجه حرارت سیستم لوله‏ کشی مقاومت مکانیکی لوله‏ های پلاستیکی پائین‏ تر آمده اما مقاومت در برابر ضربه بیشتر میشود. از آنجا که لوله‏ های پلاستیکی عموماً چقرمه (محکم و در عین‏ حال بسیار انعطاف‏ پذیر) هستند ضربات خارجی وارده به سطح خود را با حداقل خسارت یا حتی هیچگونه صدمه‏ ای به خوبی جذب می‏کنند. در حالیکه همین ضربات در مورد لوله‏ های با جنس ترد می‏تواند باعث بروز صدمات جدی شود.

قابلیت اشتعال

لوله ‏های پلاستیکی عمدتاً از پلیمرها ساخته می‏شوند و ترکیبات آلی دیگری نیز به همراه دارند و بنابراین قابل اشتعال هستند. البته پلاستیک‏ های مختلف رفتارهای کاملاً متفاوتی را در برابر آتش از خود نشان می‏دهند در اغلب موارد آتش باعث تجزیه شیمیایی در ساختار لوله‏ های پلاستیکی شده و محصولات حاصل از احتراق این لوله ها باعث گسترش و افزایش حجم آتش می‏شوند.

رده‏ بندی لوله‏ های پلاستیکی از نظر تحمل فشار

به جز لوله‏ های مورد استفاده در فاضلاب و سیستم ‏های تخلیه تمام لوله‏ های پلاستیکی از نظر تحمل فشار رده ‏بندی شده ‏اند.بطور کلی سه روش استاندارد برای رده‏ بندی لوله‏ های پلاستیکی از نظر تحمل فشار موجود است که عبارتند از:

۱- عدد شجول (schedule number) :

که از رابطه (P/S)×۱۰۰۰ قابل محاسبه است که در آن (P) فشار سیستم (سرویس) مورد نظر و (S) حد مجاز تنش (allowable stress) است و مسلم است که هر دو باید با واحدهای یکسان در این فرمول قرار داده شوند.

۲- نسبت ابعادی استاندارد(SDR) :

SDR که مخفف (Standard dimension Ratio) است از تقسیم قطر خارجی لوله به ضخامت آن قابل محاسبه است.

۳- رده‏ بندی عددی برای سطح فشار قابل تحمل :

در این روش برای هر لوله فشار قابل تحمل به صورت عددی مشخص می شود. به عنوان مثال معمول ‏ترین رده‏ های فشاری لوله‏ های پلاستیکی عبارتند از ۵۰، ۱۰۰، ۱۲۵، ۱۶۰، ۲۰۰، PSI 315. بعضی اوقات نیز برای رده‏ بندی فشاری و شناسایی لوله‏ های ترموپلاستیکی از کدهای چهار رقمی و یک پیشوند الفبایی که نشان دهنده‏ ی نوع پلیمر است، استفاده می شود. رقم اول و دوم این کد چهار رقمی به ترتیب نشانگر نوع و پایه‏ ی رزین و رقم سوم و چهارم میزان فشار لازم جهت تست هیدرواستاتیکی لوله را به صورت تقسیم شده بر ۱۰۰ و برحسب Psi بیان می کنند. برای مثال کد “۱۱۲۰ “ PVC نشانگر لوله‏ ای است که از جنس پلی‏ وینیل کلراید PVC نوع ۱ و پایه (grade) 1 شاخه شده است و فشار تست هیدرواستاتیک آن psi 2000 ( معادل Mpa 8/13) است.

دوام و پایداری لوله‏ های پلاستیکی

آزمایش‏ های مختلف انجام شده در آزمایشگاه‏ های مجهز صنعتی و همچنین تجربیات عملی در محیط‏ های عملیاتی حاکی از آن است که لوله‏ های پلاستیکی (از نوع ترموپلاستیک‏ ها) مدفون در زیر خاک در مقابل حملات هرگونه باکتری، قارچ و دیگر میکرو ارگانیسم ها (موجودات ذره بینی) کاملاً ایمن می‏باشند.

مقاومت در برابر عوامل جوی

لوله‏ های پلاستیکی زمانی که در معرض اشعه‏ ی ماوراءبنفش (UV) قرار می گیرند مستعد تجزیه شیمیایی و فساد و تباهی به واسطه‏ ی آن هستند تابش اشعه‏ ی ماوراءبنفش بر سطح لوله‏ های پلاستیکی باعث ترد و شکننده شدن آن‏ها و در نتیجه مستعد شدن آن‏ها برای ترک خوردگی می شود. امروزه توسط افزودن مواد بازدارنده‏ ی تابش‏ های ماوراءبنفش و تغییر در فرمولاسیون لوله‏ های پلاستیکی این لوله ‏ها را در برابر عوامل جوی مقاوم می کنند.

کاربرد لوله‏ های پلاستیکی

مهمترین موارد کاربرد لوله‏ های پلاستیکی شامل سیستم ‏های فاضلاب، آب‏رسانی، آبیاری، توزیع آب، باغبانی، تصفیه خانه ‏های فاضلاب، صنایع غذایی، کارخانجات داروسازی و … در سال های اخیر در صنایع نفت و گاز نیز برای خطوط انتقال گاز طبیعی و نفت خام در بسیاری از موارد از لوله ‏های پلاستیکی استفاده شده است. موم ته‏ نشین شونده در لوله ‏های انتقال نفت خام باعث گرفتگی و کاهش قطر مؤثر این لوله ‏ها می شود که با استفاده از لوله‏ های پلاستیکی این مشکل رفع می‏شود.

روش‏ های مقاوم‏ سازی پلاستیکی و افزایش طول عمر آن‏ها

جهت بالابربردن مقاومت مکانیکی و افزایش طول عمر پلیمرها تحقیقات زیادی شده و امروزه یکی از مهمترین روش‏ هایی که به این منظور استفاده می شود روش مشبک (Gross link) کردن پلیمرهاست. در این روش ساختار مولکولی طولی و زنجیره‏ ای پلیمرها به ساختار شبکه‏ ای (فضایی) تغییر می کند و بدین وسیله پلیمرها در برابر تنش ‏های وارده مقاوم خواهند شد. یکی دیگر از روش ‏های بالابربردن مقاومت مکانیکی لوله‏ های پلاستیکی تلفیق فلز و پلاستیک در ساخت این لوله‏ ها به روشی است که یک لایه فلزی برای مثال آلومینیوم در میانیک لایه داخلی و خارجی از جنس پلاستیک قرار می‏گیرد. در واقع یک لوله‏ ی فلزی با جداره‏ ی نازک در دل یک لوله‏ ی پلاستیکی قرار می‏گیرد.

حافظه‏ ی حرارتی لوله‏ های پلاستیکی

در بیشتر موارد که خم یا هرگونه تغییر شکل نادرست و غلطی به لوله‏ های پلاستیکی داده شود با اعمال حرارت لوله به حالت و شکل اولیه ‏ی خود باز می‏گردد و به همین دلیل اصطلاحاً گفته می‏شود که لوله‏ های پلاستیکی (البته از نوع ترموپلاستیک‏ ها) از ” حافظه حرارتی (Thermal memory) ” برخوردارند.

سر و صدا (Noise) در لوله‏ های پلاستیکی

در صورتی که جهت سیستم ‏های تخلیه‏ ی فاضلاب از لوله‏ های پلاستیکی استفاده شود. صدای تولیدی به هنگام تخلیه‏ ی فاضلاب در مقایسه با لوله‏ های چدنی بیشتر خواهد بود. چون همان طور که می‏دانید یکی از مهمترین خواص مهندسی چدن‏ ها قابلیت بالای جذب صدا و ارتعاشات است. همانطور که می‏دانید PVC یک پلیمر قابل انعطاف و ABS یک پلیمر سخت و انعطاف ناپذیر است. بر اساس نتایج به دست آمده در آزمایشگاه‏ های فنی صدای تولیدی در نتیجه‏ ی تخلیه فاضلاب در لوله‏ های PVC در مقایسه با لوله‏ های چدنی بین ۶ تا ۱۰ دسی‏بل (DB) بیشتر و در لوله‏ های ABS در مقایسه با لوله‏ های چدنی بین ۸ تا ۱۵ دسی‏بل (DB) بیشتر است. تجربیات آزمایشگاهی نشان می دهد که با افزایش سطح صدا در لوله‏ ها به اندازه‏ ی ۱۰ دسی‏بل انسان تصور می‏نماید که سطح صدا دو برابر شده است.

معمول‏ ترین و معروف‏ ترین پلیمرهای مصرفی جهت ساخت و تولید لوله‏ های پلاستیکی عبارتند از :


• پلی وینیل کلراید (PVC)
• پلی وینیل کلرایدکلره (CPVC)
• پلی اتیلن (PE)
• پلی پروپیلن (PP)
• اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)
• پلاستیک‏ های مقاوم شده با الیاف شیشه ‏ای (GRP)

لوله ‏های P.V.C

PVC یکی از پرکاربردترین انواع پلاستیک ‏ها در صنعت است. همانطور که قبلاً گفته شد لوله ‏های پلاستیکی قابل اشتعال هستند و اکثر آن‏ها آتش را گسترش می‏دهند. اما یکی از ویژگی‏ های PVC این است که آتش را بر روی لوله پخش نمی‏کند بلکه فقط همان نقطه ‏ای که در آتش قرار گرفته سوخته و از بین می‎رود. لوله‏ های PVC دارای معایبی نیزهستند از جمله اینکه در درجه حرارت‏ های صفر و زیر صفر به شدت ترد و مستعد ترک ‏خوردگی می‏شوند. همچنین در صورتیکه در معرض تابش بیش از حد آفتاب با اشعه ‏ی ماوراء بنفش قرار گیرند کیفیت خود را از دست می‏دهند. لوله‏ های PVC به هیچ عنوان برای سرویس‏ های آبگرم مناسب نیستند.

لوله‏ های CPVC

نسبت به لوله‏ های PVC قادر به تحمل درجه حرارت ‏های بالاتر هستند (حدود F°۱۸۰) و از آن‏ها برای رفت و برگشت آبگرم در سیستم ‏‏های حرارتی می‏توان استفاده کرد.از آنجا که لوله‏ های CPVC قادر به تحمل درجه حرارت‏ های بالا هستند نسبت به دیگر لوله‏ های پلاستیکی به هنگام نصب نیاز به تکیه‏ گاه‏ ها، نگه‏دارنده ‏ها و آویزه‏ های کمتری دارند.یکی از معایب اکثر لوله ‏های پلاستیکی آن است که اکسیژن را از جداره‏ ی خود عبور می‏دهند و این قضیه منجر به افزایش نرخ ‏خوردگی در تجهیزات فلزی متصل به شبکه ‏های لوله‏ کشی پلاستیکی می شود. اما CPVC سد مستحکمی در برابر عبور اکسیژن است. یکی دیگر از مزیت ‏های مهم لوله‏ های CPVC آن است که به هنگام آتش ‏سوزی، آتش را گسترش نمی‏دهد و خسارت و تغییر شکل در ناحیه سوختگی در مقایسه با دیگر انواع پلاستیک‏ ها به مراتب کمتر است. حد تحمل فشار و تنش‏ های کششی نیز در لوله‏ های CPVC نسبت به لوله‏ های PVC، PP، PEX و PB بالاتر است. برای مثال در جایی که طبق شرایط طرح ضخامت جداره ‏ی لوله P.P باید ۴/۳ میلیمتر باشد. لوله‏ ی CPVC با ضخامت ۹/۱ میلیمتر جوابگو می ‏باشد. ضریب هدایت حرارتی در لوله ‏های CPVC و PVC در مقایسه با لوله ‏های PP، PEX و PB پایین ‏تر است و به همین دلیل احتمال دفرمه شدن (deformation) این لوله‏ ها در اثر حرارت در مقایسه با دیگر لوله‏ های نام برده پایین ‏تر است. تجربیات موجود حاکی از آن است که لوله ‏های CPVC بطور موفقیت‏ آمیز و بدون هیچ مشکلی برای مدت چهل سال در سیستم ‏های آبگرم بکار گرفته شده‏ اند. احتمال رشد و تکثیر باکتری لریونلا در لوله‏ ها و تأسیسات ساخته شده از CPVC بسیار کم است. لوله‏ های CPVC نسبت به حشره‏ کش‏ ها، قارچ‏ کش‏ ها و داروهای ضد موریانه بسیار حساس بوده و موارد فوق اثرات مخربی را بر روی لوله‏ های CPVC ایجاد می‏کنند. در صورتی که از لوله‏ های CPVC در محیط آشپزخانه استفاده می‏ نمایید باید مراقب باشید که این لوله‏ ها به روغن‏ های خوراکی یا گریس آلوده نشوند. همچنین تجربه نشان داده که لوله ‏های CPVC چنانچه در مجاورت برخی از روغن‏ های تبرید قرار گرفته یا برای انتقال این روغن‏ ها بکار گرفته شوند مستعد ترک‏ خوردگی ناشی از خوردگی تنشی(S.C.C) خواهند بود. لوله‏ های CPVC نباید برای مدت طولانی در معرض تابش نور خورشید قرار گیرند.

لوله‏ های پلی‏ اتیلنی (PE)

این پلیمر (PE) دارای استحکام خوبی است و در برابر ضربه مقاومت بالایی دارد. سطوح پلی‏ اتیلنی نیز می‏توانند دچار ترک های ناشی از خوردگی تنشی (S.C.C) شوند واقعیت آن است که پدیده‏ ی S.C.C فقط در مورد فلزات رخ نمی دهد. برای مثال اگر پلی اتیلن تحت تنش ‏های کششی بوده و هم زمان در محیط‏ های حاوی روغن ‏های سیلیکون یا روغن ‏های گیاهی قرار گیرند مستعد ترک ‏خوردگی ناشی از خوردگی‏ تنشی خواهند بود. هم اکنون بیش از ۱۸۰ کارخانه در کشور ما لوله‏ های پلی ‏اتیلنی تولید می‏کنند و نباید فراموش کردکه لوله های تولیدی این تولیدکنندگان از نظر مواد اولیه، روش ساخت و کنترل کیفی با یکدیگر تفاوت داند و بنابراین از نظر مرغوبیت و کیفیت یکسان نمی‏باشند. یکی از انواع شناخته شده لوله‏ های پلی ‏اتیلنی لوله PEX یا همان لوله لوله پلی‏ اتیلنی مشبک (Cross Linked Polyethylene) می‏‏باشد که درجه حرارت‏ های بالا و فشارهای نسبتاً بالا تا (۱۰۰ Psig) را تحمل می‏کند و امروزه جهت سیستم ‏های گرمایش کفی غالباً از این لوله‏ ها استفاده می‏شود.

لوله‏ های پلی ‏پروپیلنی (PP)

پلی ‏پروپیلن نوعی ترموپلاستیک با استحکام بالا است. برای مثال چمدان ‏های مسافرتی نیز عمدتاً از پلی‏‏ پروپیلن ساخته می‏شوند.

لوله ‏های اکریلونیتریل بوتادین استایرن (ABS)

اکریلونیتریل بوتادین استایرن همانند شیشه شفاف و دارای سختی بالایی است. لوله‏ های ساخته شده از ABS دارای مقاومت بالایی در برابر حرارت هستند و فشارهای نسبتاً بالا را نیز تحمل می‏کنند. از دیگر کاربردهای ABS می‏توان به ساخت انواع تلق‏ های صنعتی به عنوان سطوح چراغ ‏ها، ساعت ‏ها و … اشاره کرد. ABS نوعی ترموپلاستیک ساخت و انعطاف‏ ناپذیر است که دارای مقاومت بالایی در برابر خزش و ترک ‏خوردگی های تنشی بوده و همچنین از مقاومت فوق‏ العاده ‏ای در برابر ضربه برخوردار است طوری که این ویژگی را حتی تا درجه حرارت °C 40- حفظ می‏ نماید. مقاومت مکانیکی و مقاومت در برابر سایش این نوع پلیمر بسیار عالی است. ABS به آرامی می‏سوزد، اما محصولات احتراق آن مونواکسیدکربن، دی‏ اکسیدکربن و اکسیدهای نیتروژن هستند.استنشاق بخارات آن می‏تواند خطرناک باشد و گرد و پودر ناشی از سنگ ‏زدن و ماشین‏ کاری این پلیمر می‏تواند باعث ایجاد حساسیت و التهاب در پوست و چشم‏ ها شود. بزرگ‏ترین تولید کننده‏ های ABS در سطح جهان عبارتند از: شرکت‏های BASF، Bayer، Dow، GE Plastics، Poli dux، Polimeri Europa که در این میان BASF با ظرفیت تولید ۲۰۰ هزارتن ABS در سال بزرگ‏ترین تولید کننده‏ ی این پلیمر در جهان است.

لوله ‏های GRP

لوله‏ های پلاستیکی تقویت شده با الیاف شیشه‏ ای (Glass Reinforced Plastic) در واقع نوعی لوله پلاستیکی کامپوزیتی هستند که در آن‏ ها جهت افزایش مقاومت استاتیکی لوله از الیاف شیشه‏ ای استفاده شده است. به همین علت لوله ‏های G.R.P مقاومتی بسیار خوبی در برابر فشار داشته و بسیار گران‏ قیمت هستند.

مطالب مفید دیگر :

روشهای نوین جمع آوری فاضلاب – مزایای لوله های پلی اتیلن – مزایا و معایب سیستم‌های آبیاری قطره‌ای زیرزمینی – کاربرد لوله های پلی اتیلن در ساختمان – لوله فلکسیبل چیست و انواع آن کدام است؟