شیلنگ های هیدرولیک

شیلنگ های هیدرولیک

برای مصارف فشار بالا از شیلنگ های چند مارپیچ ( یا چند لایه ) استفاده می شود . ساختمان آنها نیز مشابه است ولی چندین لایه مارپیچ از نوار سیم بافته شده ومقاوم که با لایه های پلاستیکی از یکدیگر جدا شده اند، در آن به کار رفته است .

شیلنگ های مدرن:

شیلنگ های مدرن، قطر داخلی کوچک تری دارد و از مواد ترموپلاستیک برای لایه های بیرونی (پوشش از داخل ) والیاف بافته شده برای تقویت لوله استفاده می شود . این نوع لوله ها بیشتر در صنایع خودرو به کار می رود .

فشار کاری: فشار کاری شیلنگ (در هر نوع ) به قطر داخلی آن بستگی دارد .
حداقل فشار ترکیدگی: ضرایب اطمینان شیلنگ ها بالاست و حداقل فشار طراحی برای ترکیدگی معمولا پنج برابر فشار کاری در نظر گرفته می شود .

سیستم های هیدرولیک ، دستگاه هایی هستند که بر اساس سیال (مایع و بخصوص روغن) فعالیت می کنند، در این سیستم ها نیاز است تا سیال از بخش هایی از دستگاه به بخش های دیگر منتفل شود. به ابزارها و قطعاتی که وظیفه انتقال و هدایت روغن در سیستم های هیدرولیک را دارند (مانند شیلنگ )، هدایت کنندگان سیال گفته می شود که می توان آن ها را به صورت زیر طبقه بندی کرد:

۱ ) اتصالات (فیتنگ ها) (fittings)

۲) شلنگ ها (شیلنگ ها) (Hose): که به دو دسته شیلنگ های فشار قویی و پلاستیکی تقسیم بندی می شوند

۳) لوله ها (Tubes): که شامل لوله های صلب و تیوب ها هستند

شیلنگ ها و لوله ها بخش عمده ای از مسیر انتقال سیال را تشکیل می دهند، بنابراین جنس و کیفیت آنها دارای اهمیت بسیاری است و بایست در انواع تنش ها (فشارها، محیط های جوی، فشار کاری و ضربات هیدرولیکی تولید شده توسط سیستم) پایداری بالایی را داشته باشند تا نشتی پیدا نکنند (یا به اصطلاح منفجر نشوند). تنش ها مهمترین عوامل را در تعیین سایز و جنس هدایت کنندگان سیال دارا هستند. سایز و جنس اتصالات، لوله ها و شیلنگ ها باید به طوری باشد که با عبور جریان اصطکاک زیادی تولید نشود و به اصطلاح قادر به انتقال کل دبی باشند.

از عمده دلایلی که بر استفاده از شیلنگ بجای لوله در سیستم های هیدرولیک می توان نام برد: انعطاف پذیری بالا برای اتصال به اجزای محرک ماشین آلات، توانایی جذب ارتعاشات، راحتی در باز و بسته کردن و تعوض آن است .

اتصال شیلنگ ها

اتصال پرسی ( ثابت ):

در اتصال پرسی با استفاده از پرس مخصوص هیدرولیکی یا مکانیکی ( مکانیزم پیچ ) شیلنگ به سر توپی اتصال ، پرس می شود . در اتصال جداشونده از ابزار بسیار ساده ای استفاده می شود . البته واژه ی جداشونده نام درستی برای این نوع اتصال نیست زیرا به ندرت اتفاق می افتد که بیش از یک بار استفاده شود .در اتصال پرسی ، دیواره ی شیلنگ ، بین حلقه های داخلی وخارجی سر اتصال قرار می گیرد و پس از پرس شدن ، با فشار محکم می شود .

اتصال جداشونده:

از اتصال جداشونده برای ایجاد شعاع دقیق برای توپی اتصال ( R1 و R2 ) استفاده می شود . در این روش پس از آماده سازی سر شیلنگ، حلقه بیرونی توپی روی شیلنگ پیچ می شود ( پیچ آن چپگرد است ) . بنابراین دیواره ی شیلنگ بین حلقه های داخلی و خارجی ساندویچ می شود . برای راحت جا زدن حلقه ها ، آنها را با روغن هیدرولیک مدار روغنکاری می کنند .

سر بعضی از انواع شیلنگ ها را قبل از جا زدن حلقه بیرونی باید چاک داد یا مقداری لخت کرد وتراشید . در شیلنگ های غیر قابل تراشیدن یا بریدن، حلقه یبرونی مستقیما روی شیلنگ جا زده می شود . برای جا زدن اتصال جدا شونده بر روی لوله های ترمو پلاستیک ابزارهای پیش ساخته مخصوص مورد نیاز است . از این ابزارها در شیلنگ های لاستیکی مرسوم نیز میتوان استفاده کرد .

انواع شیلنگ واتصال بسیار زیاد است . برای هر کلاس شیلنگ، بیش از ۳۰ نوع اتصال در اندازه های مختلف به ازای هر کدام از دو نوع پرسی و جدا شونده تولید می شود .در شیلنگ های چند لایه باید از اتصال پرسی استفاده شود .درتمام انواع اتصالات توصیه می شود حداقل یکی از شیلنگ ها در محل اتصال قابلیت چرخش داشته باشد .

روش نصب شیلنگ های هیدرولیک

در نصب شیلنگ هیدرولیک باید به نکات زیر توجه کرد:

۱- ازایجاد خم ها و پیچش های تند و تیز در شیلنگ خودداری کنید . همه ی اتصالات باید در یک صفحه قرار گیرد .

۲- از تماس وسایش شیلنگ ها با یکدیگر یا با قطعات فلزی خودداری کنید .

۳- یکی از روش های درست نصب اتصالات شیلنگ ها را انتخاب کنید .

سازندگان حداقل شعاع مجاز خم ها وحداقل طول مجاز شیلنگ ها را در کاتالوگ مشخص می کنند . خم های تیزتر از مقادیر توصیه شده باعث کاهش فشار کاری ، عمر مفید شیلنگ ، و زمان سرویس و تعمیر آن می شود. گاهی از لوله های توری فلزی برای کنترل شعاع خمش شیلنگ ها استفاده می شود .